Angst om te spreken of selectief mutisme
Het zweet breekt je uit. Je hebt angst om te spreken. Je durft niets meer te zeggen want alle ogen zijn op jou gericht. Je klapt volledig dicht. Ze blijven je aankijken en wachten tot jij iets gaat zeggen maar je kúnt het gewoon niet. Je knieën beginnen te trillen, je zakt het liefst door de grond van ellende.
Je kind is bang. Bang hoe de ander over hem denkt. Hoe het overkomt op anderen, dat ze hem niet aardig vinden, dat ze hem raar vinden, afkeuren, of dat mensen zien hoe zenuwachtig hij is.
Symptomen van spreekangst zijn: trillen, stotteren en transpireren, blozen, hoge stem.
Wanneer kinderen angst blijven houden om te spreken (selectief mutisme genoemd) en dit steeds vaker het geval is (vicieuze cirkel van spreekangst) kan het kind sociale situaties gaan vermijden. Dan is het zaak in te grijpen omdat deze spreekangst dan over kan gaan in een sociale fobie.
Ook is deze vorm van angst is goed te behandelen met EMDR special voor kinderen waarbij er tevens gewerkt zal worden aan sociale vaardigheden in de relatieve sfeer. In een relatief korte tijd zie je snelle vooruitgang in het aangaan en initiatief nemen van sociale contacten waarbij het kind meer durf en vrijmoedigheid zal laten zien. Het zal meer op de voorgrond durven treden.